Poezja naStanie: Rafał Gawin
Skład Kulturalny Jeżyce serdecznie zaprasza na kolejne spotkanie z cyklu Poezja naStanie, 1 czerwca o godzinie 18.30, przy ulicy Szamarzewskiego 4/6. Rozmawać będziemy z Rafałem Gawinem o jego najnowszym tomiku – Zachód słońca w Kurwidołach.
prowadzenie: Joanna Żabnicka
Rafał Gawin – ur. 1984. Poeta, okazjonalnie krytyk, redaktor, korektor i sekretarka „Arterii”, konferansjer i reanimator kultury. Wydał arkusz Przymiarki (Wrocław 2009) oraz książki poetyckie WYCIECZKI OSOBISTE / CODE OF CHANGE (Londyn/Gniezno 2011) i ZACHÓD SŁOŃCA W KURWIDOŁACH (Łódź 2016). Tłumaczony również na język bułgarski i rosyjski. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Dzienniku Łódzkim”, „Odrze”, „Tyglu Kultury”, „Opcjach”, „Kresach”, „Ricie Baum”, „eleWatorze”, „Nowej Dekadzie Krakowskiej”, „Frazie”, „Red.”, „Portrecie”, „Fabulariach”, „Wyspie”, „Wakacie”, „Cegle”, „artPapierze”, „Kalejdoskopie”, „Kronice Miasta Łodzi”, „Śląskiej Strefie Gender” oraz w Na grani. Antologii wierszy łódzkich debiutantów (Łódź 2008), antologiach Połów. Poetyckie debiuty 2010 (Wrocław 2010), Anthologia2# (Londyn 2010), Co piłka robi z człowiekiem? Młodość, futbol i literatura (Poznań 2012) i Przewodnik po zaminowanym terenie (Wrocław 2016). Mieszka w Łodzi, gdzie pracuje jako instruktor w dziale imprez Domu Literatury. Prowadzi blog gawin.liberte.pl.
Poezja naStanie pomyślana jest jako autorski cykl spotkań z twórcami w księgarni Skład Kulturalny Jeżyce. Dzięki nim chcemy przybliżyć poznańskiej publiczności twórców różnych temperamentów i taktyk pisarskich, przymykając oko na sztywne klasyfikacje gatunkowe. W projekcie tym chodzi o stworzenie atmosfery sprzyjającej twórczemu myśleniu, pobudzenie ciekawości literatury (naj)piękn(iejsz)ej – nawet, jeśli niełatwej – i podejmowanie prób rozumienia poezji jako niezbywalnego elementu codzienności.
To, że ona „nastanie” nie jest ani bałwochwalczą prognozą, ani wizją apokaliptyczną; w Składzie Kulturalnym poezja jest na stanie, co znaczy, że pozostaje do naszej – tak, nas wszystkich! – dyspozycji. Będziemy podawać jej rękę i brać się z nią za bary; właśnie po to, by rzeczywiście była, skoro już jest.